Lalelerle ölçüldü. Plana göre degil

Çesitli bakis açilarinin bir arada var olmasi ve çizim kolajinin, veya sanatçinin israrla isimlendirdigi gibi, görsel ‘numunelerin’, uzamsal pratigi (ilham kaynagini belli eden izler olmadan) baska bir boyut kazaniyor. Bu çizimin uzamsalligini tanimlayacak olsaydim, birbirini içeren ve izleyicide çeliskilerini ve ayrintilarini dikkatle arama arzusu uyandiran, farkli ölçekler ve bakis açilarinin bir karisimi tarafindan sunuldugunu söylerdim. Kamma’nin çizimleri beyaz ve saydam kagittan, büyüme ve sinirlarinin ötesinde baska seylerle birlesme egilimi tasiyan nesne ve biçim yiginlari tarafindan tamamlanan, gizemli bos yüzeylere benziyorlar. Bir yere kadar, Heinrich Wolfflin’in de yazdigi gibi klasik heykelin kendi içinde bütünlük tasiyan karakterinden, dogada devam edecekmis gibi görünme egilimiyle ayrilan gotik mimarinin mantigini andiran bir durum var. Bu silahli ‘yapay peyzajlar’i tasarlamanin ‘parçalarinin yer degisebilirligi’ne dayanan sürecin yersizyurtsuzlasmasini, parçalarin her birinin özerkligini ama ayni zamanda birbirlerine bagliliklarini da mümkün kilan sey. Nihai sonuç kararsizligi ve gerilimi arttiriyor, mistik bilmecelere ve birçok sürrealist sanatçinin merkez üssünde bulunan incelikli armaya benzer hale geliyorlar.
Nesnenin ve biçimin özerkligi; düzenleyici eklemlenme ve farkli bilesenleri hiyerarsik yapiyi bozacak sekilde listeleme mantigi, Kamma’nin çizim üçgeninin üç yöntembilimsel kenari.

* Bu alinti Yorgos Tzirtzilakis’in “The Secret of Green Hill/Yesil Tepenin Gizi” baslikli daha uzun metninden bir alinti. Metin Eleni Kamma’nin LORAINI ALIMANTIRI / gazonrouge galerisindeki kisisel sergisinin katalogunda yayinlanmisti. Katalogun ismi Once Past The Years of Green Emotion/Yesil His Yillari Geçmiste Kalinca, 2007, yayinci gazonrouge.