Rem Koolhaas ve Office for Metropolitan Architecture/Büyüksehir Mimari Bürosu (OMA) birlikte 1990’larin sonlarinda AMO’yu yaratti. Yaratici bir düsünce kurulusu olarak tasarlanan AMO, mimari düsünceyi baska alanlara aktarmayi hedef edinmistir. Kavramsal boyuttan uygulama boyutuna güncel kosullarin potansiyelini tam anlamiyla gerçeklestirmenin yeni yollarini tanimlayan büro, mimari düsünceyi örgütlenme, kimlik ve kültür sorunlarina uygular. AMO ve OMA’yi biraraya getiren Rem Koolhaas son yillarin en önemli düsünürlerinden biri kabul edilmektedir. AMO su anda Hermitage Müzesi ve Prada modaevi için çalismakta, ayni zamanda Pekin için bir koruma çalismasi hazirlamaktadir. AMO bugüne kadar Universal Stüdyolari, Avrupa Birligi, Harvard Üniversitesi ve Condé Nast için çalismalar gerçeklestirdi. Geçen yildan bu yana AMO, Çin’in Zhujiang Nehri Deltasi’nda ve Singapur’da yürüttügü arastirmalara benzer bir sekilde, Iran Körfezi’ndeki artan gelisme hizini incelemeye odaklandi. Al Manakh adli yayin bu çalismanin su ana kadar gelmis oldugu durumu belgelemektedir.
Körfez
Tamamlamalar çaginda yasiyoruz, yeni baslangiçlar çaginda degil.
Dünyanin yeniden baslayabilecegi yerler bitiyor.
Körfez dizginsiz modernlesmenin son cephesi: daha yarim yüzyil önce göçebelerin rahatsiz edilmeden dolastigi yerlerde hararetli bir kentsel öz üretimi.
En büyük kentsel üretim sahasi oldugundan ve daha önce hiçbir (kentsel) isgalin olmadigi bir alani isgal ettiginden, Körfez günümüz sehrinin özünü en saf haliyle temsil ediyor.
Körfez Sehirleri simdi insaat halinde. Bu da kaçinilmaz olarak günümüz kent prototipleri repertuarina dayandiklari anlamina geliyor -topluluklar için yerlesim (konulu & girisli), oteller (konulu), gökdelenler (en yüksek), alisveris merkezleri (en büyük), havaalanlari (iki kati) -Kamu Alani bu mekânlarin çimentosu, yakinda butik hotel, marka müze ve mimari saheser gibi uzantilar da eklenecek.
Su anda Körfez, devasa bir çabayla belirsiz ve bazen hayal kirikligi yaratan sonuçlara dönüsen, engin bir olanaklar ve tutku sahasi, sirf yaslanmaktan ve icat eksikliginden eprimis ‘Kentsel’in veda performansi sanki.
Kiyamet tellalligi yapmak isteyen Dubai’ye -bildigimiz-sekliyle-mimarligin-ve-kentin-sonunun kaniti olmayi yakistirabilir; daha iyimser bir bakis ise Körfez’in olusmakta olan -hem insa edilen hem de önerilen- özünde yeni bir mimarligin ve yeni bir kentin baslangiçlarini fark edebilir.
Yeni bir sehircilik türünü -modernizmin önceki misyonlarinin dokunmadigi veya göz önünde bulundurmadigi yerlere- ihraç etmeyi amaçlayan bu filizlenen seferberlik, yeni bir sehircilik tasarimi biçimlendirmek için son firsat olabilir. Mimarlik bu son sansi degerlendirebilecek mi?
 |
 |
 |