CLAIRE FONTAINE


Claire Fontaine 2004’te kurulan Paris merkezli bir kolektif. Ismini çok satan bir okul defteri markasindan asiran Claire Fontaine kendini “hazir yapit sanatçisi” ilan ettikten sonra, genellikle baskalarinin çalismalarina benzeyen bir neo-kavramsal sanat gelistirmeye basladi. Neon, video, heykel, resim ve metinle çalisan kolektifin yaklasimi bugün çagdas sanati tanimliyormus gibi görünen siyasi iktidarsizligin ve tekillik krizinin süregelen bir sorusturmasi. Son dönem sergileri arasinda, “Téléphone Arabe”, “Air de Paris” (Paris); “Power Play”, “Artpace” (San Antonio); “How to Cook a Wolf/How to?/Bir Kurt Nasil Pisirilir/Nasil?”, Kunsthalle Zürih; “Someone Else With My Fingerprints/Benim Parmak Izlerime Sahip Baska Birisi”, Paris Chantal Crousel Galerisi; “The History of a Decade That Has Not Yet Been Named/Henüz Ismi Konmamis Bir On Yilin Tarihi”, Lyon Çagdas Sanat Bienali ve “The Irresistible Force/Karsi Konulamaz Kuvvet”, Tate Modern (Londra) sayilabilir. Claire Fontaine’in temsilciligini New York’ta Reena Spaulings Fine Art, Paris’te Air de Paris ile Chantal Crousel Galerisi ve Napoli’de T293 yürütmektedir. Claire Fontaine, su anda hazir yapit sanatçisi ve insan grevi kavramlari çevresinde sekillenen ve Paris’te Les Editions La Fabrique tarafindan yayinlanacak bir kitap hazirlamaktadir.
Claire Fontaine çalismalarinda metni, kavramsal sanat geleneginden pek çok açidan farklilik gösteren yöntemlerle kullaniyor. Neon ilanlar ya da çesitli malzeme üzerine resmedilen cümlelerde, totolojiyi reddediyor ve çogunlukla muglakligi tercih ediyor. Duman resimleri biçimlerini, insanin yalniz kaldigi sinirlanmis kamusal alanlarda rastlanan siddet izlerinden ödünç aliyor. Asansörlerin veya umumî tuvaletlerin tavanlarinda, bir çesit uyari ya da hakimiyet siniri gibi görülen çakmak izlerine rastlanir. Claire Fontaine, galeri ya da müzelerin tavanina, vandalizmle anlik bir hareket arasi gizli müdahaleler yaparak, genelde ekonomi ya da onun silahli kolu olan polis siddeti hakkinda duman resimleri birakiyor. Claire Fontaine atesle yalnizca anlami dogru oldugu halde kullanim degerini yitirmis cümleleri yaziyor. Atesle yazdigi ilk metin, Bruce Nauman’in “The true artist helps the world by revealing mystic truth/Gerçek sanatçi mistik hakikati ortaya çikararak dünyaya yardim eder” diyen ünlü spiral neonunun bir yorumuydu, Claire Fontaine, “The true artist produces the most prestigious commodity/Gerçek sanatçi en prestijli metayi üretir” yazdi. Claire Fontaine, bu soyut eser araciligiyla, herhangi bir alaycilik gütmeden, kendi durumunu ve baska dönemlerde baska sanatçilari da harekete geçiren ütopist ve isiltili düsüncenin negatifini tanimliyo.